Два облака [Dva oblaka] [Polish translation]

Spróbujmy zapomnieć

O tym, że jesteśmy chorzy

O tym, co nieodwracalne, co nieuleczalne,

O tym, czego do końca

I tak nie wypowiemy na głos

Spróbujmy oddychać

W jednym i tym samym momencie

I być kontynuacją i odzwierciedleniem

Siebie nawzajem nad bezdenną przepaścią

Leżymy na trawie

Nad przejrzystą wodą,

Wysoko w niebiosach

Pływają wieloryby,

Zaczepiając kosmiczną sieć.

Zapomnij choć na moment,

Kim jestem ja, a kim jesteś ty,

Niech dwa lekkie obłoki

Złączą się w jeden

Gdzieś na skraju nieba.

Wysoko w niebiosach

Pływają wieloryby,

Zaczepiając kosmiczną sieć.

Zapomnij choć na moment,

Kim jestem ja, a kim jesteś ty,

Niech dwa lekkie obłoki

Złączą się w jeden

Gdzieś na skraju nieba.

Spróbujmy przeżyć

W półgodziny sto żywotów

W jednym olśnieniu odłamki przywidzeń

Wszystkiego, co było dla nas

I będzie później.

W ciszy, z sercem przy sercu

Wsłuchać się, przyjrzeć,

Aż do granic możliwości

Podobne staną się smutne opowieści

Różnych czasów.

Leżymy na trawie

Nad przejrzystą wodą,

Wysoko w niebiosach

Pływają wieloryby,

Zaczepiając kosmiczną sieć.

Zapomnij choć na moment,

Kim jestem ja, a kim jesteś ty,

Niech dwa lekkie obłoki

Złączą się w jeden

Gdzieś na skraju nieba.

Ruchem rzęs,

Źdźbłem po policzku...

Dziwnie się zdarza,

Że nawet czułość czasami

Przysparza nam ból.

Zrobiłeś wszystko, co mogłeś,

I to nie twoja wina,

Że noc tak szybko mija

I dla mnie nawet wieczność trwa zbyt krótko,

By być z tobą.