Dursun Zaman [Greek translation]

Ο ήλιος που ανατέλλει κάθε πρωί

Μια μέρα δεν ανήλθε

Τα χέρια της, από τα χέρια μου

Έγιναν ένα λαμπερό αστέρι

Τα μάτια που λάμπουν όταν χαμογελάει

Έχει γεμίσει με δάκρυα

Μη κλαίνε, δεν θα ακούσει πια

Υπήρχε, αλλά όχι πια

Καθώς έφυγε, που αφήσει,

Όλα τα χρώματα έγιναν μαύρο

Μην λυπηθείς, κατάλαβε με πια,

Ίσως βρήκε ειρήνη

Ακόμα κι αν λες ότι "ο χρόνος πρέπει να σταματήσει"

Η ζωή δεν είναι παιχνίδι

Ακόμα κι αν δεν πιστεύεις, όλα έχουν ένα τέλος, κατάλαβε

Με πεισματικότητα εναντίον όλων

Ο ήλιος που ανατέλλει κάθε πρωί

Μια μέρα δεν ανήλθε

Τα χέρια της από τα χέρια μου

Έγιναν ένα λαμπερό αστέρι

Τα μάτια που λάμπουν όταν χαμογελάει

Έχει γεμίσει με δάκρυα

Μη κλαίνε, δεν θα γυρίσει πια

Υπήρχε, αλλά όχι πια

Καθώς έφυγε, που αφήσει,

Όλα τα χρώματα έγιναν μαύρο

Μην λυπηθείς, κατάλαβε με πια,

Ίσως βρήκε ειρήνη

Ακόμα κι αν λες ότι "ο χρόνος πρέπει να σταματήσει"

Η ζωή δεν είναι παιχνίδι

Ακόμα κι αν δεν πιστεύεις, όλα έχουν ένα τέλος, κατάλαβε

Με πεισματικότητα εναντίον όλων

Ακόμα κι αν λες ότι "ας σου ακούσει, γυρίσει πίσω"

Η ζωή δεν είναι παιχνίδι

Δεν έχεις καμία πραγματα να κανεις, κατάλαβε

Μην ξύπνησες, κατά των χρόνων