Bir ask rüzgari görüyorum hala sende,
Esiyor ama herzamanki gibi yanlis oldugu yerde.
Bir deli firtinam saniyorsun kendini hala,
Unutma ki dünya bu yalan olan her seyin farkinda.
Durgun ates söyle bunun neresini söndüreceksin?
Ki zaten yanmis olan yanlis asklarin oldugu yerde degil mi?
Sen sönmeyen atesimsin saniyorsun kendini
Sanki bir alev aliyorsun sevgilim,
Külleri bile bana seni animsatmiyor artik iste gördügün gibi.