Όταν μεγάλωσα, έφυγα από τη γειτονιά μου
και τώρα απλά κατεβαίνω στη Μαδρίτη
Πλέον, ζω χωρίς έγνοιες
με έναν καλό άντρα που γνώρισα
Σε όλες τις φωτογραφίες...θα με δεις να χαμογελάω
Τα νιάτα μου πέρασαν γρήγορα
και παραδόθηκα στη λογική
Πούλησα το πιάνο μου, αγόρασα ένα καλό κοστούμι
και κάθε Κυριακή βγαίνω για τρέξιμο
Θα μπορούσα να πω...ότι όλα πάνε καλά
Και τότε, ξαφνικά, σε βλέπω ανάμεσα στο πλήθος
Με μια ματιά, σταματάει το σύμπαν
Ξαναείμαστε μαζί και η ψυχή φλέγεται
Σύντομα καταλαβαίνουμε ότι εμείς είμαστε για πάντα
Αλλά δεν κάνουμε τίποτα και συνεχίζουμε να περπατάμε
Συνεχίζουμε τη ζωή που συνταγογράφησαν για τον καθένα μας
Ο καθένας στα δικά του, πεθαίνοντας να γυρίσουμε (να κοιταχτούμε)
Ανοιγοκλείνοντας γρήγορα τα μάτια μας για να κρύψουμε ότι κλαίμε
Μετά από σένα, υποσχέθηκα να φροντίσω τον εαυτό μου
και κλείδωσα την καρδιά μου
Και παρόλο που παραδέχομαι ότι δε γελάω πια,
ούτε όμως νιώθω κανέναν πόνο
Έμαθα να συμβιβάζομαι...και έτσι είναι καλύτερα
Και τότε, ξαφνικά, σε βλέπω ανάμεσα στο πλήθος
Με μια ματιά, σταματάει το σύμπαν
Ξαναείμαστε μαζί και η ψυχή φλέγεται
Σύντομα καταλαβαίνουμε ότι εμείς είμαστε για πάντα
Αλλά δεν κάνουμε τίποτα και συνεχίζουμε να περπατάμε
Συνεχίζουμε τη ζωή που συνταγογράφησαν για τον καθένα μας
Ο καθένας στα δικά του, πεθαίνοντας να γυρίσουμε (να κοιταχτούμε)
Ανοιγοκλείνοντας γρήγορα τα μάτια μου για να κρύψω
ότι μερικές φορές δεν μπορώ να κοιμηθώ
και κοιτώντας στο ταβάνι, σκέφτομαι για ώρα
τι αργά που περνούν οι ώρες
τι γρήγορα περνούν τα χρόνια
Ποτέ δε μας προετοίμασαν για έναν τόσο δυνατό άνεμο
που ανακατεύει την ψυχή μας και μας χαλάει τους ρόλους
Και παρόλο που η ψυχή μου έχει ήδη τον δικό της δρόμο
δεν ξέρω πώς να της επιβάλλω να γίνει δικός σου αυτός ο χτύπος
Αλλά όχι, δεν κάνουμε τίποτα, συνεχίζουμε να περπατάμε
Συνεχίζουμε τη ζωή που συνταγογράφησαν για τον καθένα μας
Ο καθένας στα δικά του, πεθαίνοντας να γυρίσουμε (να κοιταχτούμε)
Ανοιγοκλείνοντας γρήγορα τα μάτια μου για να κρύψουμε ότι κλαίμε