Ia tak staralas’, razvivalas’ - knizhiek razumnyh hachitalas’,
vsio hatiela, tak hatiela tiebia udivit’
Mantry i tantry izuchala, i sviehsaznanie uglubliala
Ty udivilsia, na atdalilsia. Tak kak zhe mnie byt’?
I ia dagadalas’, chto pieriestaralas’
Dura! Hachu i budu durai!
I tiebie pavieriu nie gliadia v glaza
Dura! Hachu i budu durai!
Budu zhit’ pa sierdtsu, a nie at uma!
Tainami zhizni avladiela, vremia prishlo i ia prasriela
liuba-liuba-liuba-doraga duru liubit’
Mnie harasho at etai mysli, chto vsio tak prosta v etai zhizni
Nie nada umnichat’ - nada v sierdtse liubov’ sahranit’
I ia dagadalas’, nie zria ia staralas’!
Dura! Hachu i budu durai!
I tiebie pavieriu nie gliadia v glaza
Dura! Hachu i budu durai!
Budu zhit’ pa sierdtsu, a nie at uma!
Dura! Hachu i budu durai!
Dura! Hachu i budu! Hachu i budu, budu, budu!
Dura! Hachu i budu durai!
I tiebie pavieriu nie gliadia v glaza
Dura! Hachu i budu durai!
Budu zhit’ pa sierdtsu, a nie at uma!