Dumka na dwa serca [Ogniem i mieczem] [English translation]

Mój sokole chmurnooki

pytaj o mnie gór wysokich

pytaj o mnie lasów mądrych

i uwolnij mnie

Mój sokole mój przejrzysty

pytaj o mnie nurtów bystrych

pytaj o mnie kwiatów polnych

i uwolnij mnie

mój miły

Jak mam pytać gwiazd w niebiosach

są zazdrosne o twój posag

o miłości cztery skrzynie

i o dobroć twą

(mój miły)

Jak mam pytać innych kobiet

serce me odkryją w tobie

i choć wiedzą nie powiedzą

nie odnajdę cię

Mój sokole gromowładny

pytaj o mnie stepów sławnych

pytaj tych burzanów wonnych

i uwolnij mnie

Przez kurhany spopielałe

przez chutory w ogniu całe

snu już nie znam

step odmierzam

by odnaleźć cię (mój miły)

Jakże pytać mam księżyca

on się kocha w twych źrenicach

słońce zgoni, step zasłoni

nie odnajdę cię (mój miły)

Jakże pytać mam Kozaka

co na miłość chorą zapadł

on by z żalu świat podpalił

gdyby stracił mnie (cię)

cię

gdyby stracił cię

Jakże pytać mam księżyca

on się kocha w twych źrenicach

słońce zgoni, step zasłoni

nie odnajdziesz mnie (nie)

My wpatrzeni, zasłuchani

tak współcześni

aż do granic

w ciemnym kinie

po kryjomu

ocieramy łzę