Dum Diane vitrea [62] lyrics

Dum Diane vitrea

sero lampas oritur

et a fratris rosea

luce dum succenditur,

dulcis aura zephyri

spirans omnes etheri

nubes tollit;

sic emollit

vis chordarum pectora

et immutat

cor, quod nutat

ad amoris pignora.

Letum iubar Hesperi

gratiorem

dat humorem

roris soporiferi

mortalium generi.

O quam felix est antidotum soporis,

quod curarum tempestates sedat et doloris!

dum surrepit clausis oculorum poris,

ipsum gaudio equiperat dulcedini amoris.

Morphëus in mentem

trahit impellentem

ventum lenem segetes maturas,

murmura rivorum per harenas puras,

circulares ambitus molendinorum,

qui furantur somno lumen oculorum.

Post blanda Veneris commercia

lassatur cerebri substantia.

hinc caligant mira novitate

oculi nantes in palpebrarum rate.

hei, quam felix transitus amoris ad soporem,

sed suavior regressus ad amorem!

Ex alvo leta fumus evaporat,

qui capitis tres cellulas irrorat;

hic infumat oculos

ad soporem pendulos

et palpebras sua fumositate

replet, ne visus exspatietur late.

unde ligant oculos virtutes animales,

que sunt magis vise ministeriales.

Fronde sub arboris amena,

dum querens canit philomena,

suave est quiescere,

suavius ludere

in gramine

cum virgine

speciosa.

si variarum

odor herbarum

spiraverit,

si dederit

torum rosa,

dulciter soporis alimonia

post Veneris defessa commercia

captatur,

dum lassis instillatur.

O in quantis

animus amantis

variatur vacillantis!

ut vaga ratis per equora,

dum caret ancora,

fluctuat inter spem metumque dubia

sic Veneris militia.