Dum curata vegetarem [105] lyrics

Dum curata vegetarem

soporique membra darem

et langueret animalis,

prevaleret naturalis

virtutis dominium,

En Cupido pharetratus,

crinali, torque spoliatus,

manu multa tactis alis,

mesto vultu, numquam talis,

visus est per somnium.

Quem ut vidi perturbatum

habituque disturbatum,

membra stupor ingens pressit.

qui paulatim ut recessit

a membris organicis,

Causam quero mesti vultus

et sic deformati cultus,

cur sint ale contrectate

nec, ut decet, ordinate,

causam et itineris.

Amor, quondam vultu suavis,

nunc merore gravi gravis,

ut me vidit percunctari

responsumque prestolari,

reddit causam singulis:

«Vertitur in luctum organum Amoris,

canticum subductum absinthio doloris,

vigor priscus abiit, evanuit iam virtus.

Me vis deseruit, periere Cupidinis arcus!

Artes amatorie iam non instruuntur

a Nasone tradite, passim pervertuntur;

nam siquis istis utitur more modernorum,

Turpiter abutitur hac assuetudine morum.

Naso, meis artibus feliciter instructus

mundique voluptatibus et regulis subductus,

ab errore studuit mundum revocare;

Qui sibi notus erat, docuit sapienter amare.

Veneris mysteria iam non occultantur

cistis, sed exposita coram presentantur.

proh dolor, non dedecet palam commisceri?

Precipue Cytherea iubet sua sacra taceri!

Amoris ob infamiam moderni gloriantur,

sine re iactantiam a nxii venantur,

iactantes sacra Veneris corporibus non tactis.

Eheu, nocturnis titulos imponimus actis!

Res arcana Veneris, virtutibus habenda

optimisque meritis et moribus emenda,

prostat in prostibulo, redigitur in pactum;

Tanta meum populo ius est ad damna redactum!»