Πουλώ την καταγραφή αναμνήσεων από την πιο όμορφη ιστορία που δεν άκουσα ποτέ
Πουλώ το σενάριο της πιο θλιβερής και πιο ωραίας ταινίας που δεν μπόρεσα ποτέ να δω
Πουλώ την αρμονία, τη λαμπρή μελωδία και τους στίχους που δε θα συνθέσω ποτέ
Πουλώ ακόμα και την αφίσα που διαφημίζει την πρεμιέρα της στιγμής που δε θα ζήσω ποτέ
Καταλαβαίνω που έφυγες και τώρα εκτίω την ποινή μου αλλά μη μου ζητάς να θέλω να ζήσω
Δίχως το φεγγάρι σου, δίχως τον ήλιο σου, χωρίς τη γλυκιά σου τρέλα, γίνομαι μικρή και λεπτή.
Σε ονειρεύεται η νύχτα και κοροϊδεύει, προσπαθώ να σε αγκαλιάσω και εξαφανίζεσαι
Πουλώ μια φθαρμένη κάμερα που συλλάμβανε το βλέμμα που δε θα καταγράψω ποτέ
Πουλώ δυο εισιτήρια στη δεύτερη σειρά που λήξανε και δε θα σχίσω ποτέ
Πουλάω δύο καθίσματα που κρατήθηκαν αιώνες πριν και τώρα κατάλαβα που δεν έκατσα ποτέ
Πουλώ ακόμα και την αφίσα που διαφημίζει την πρεμιέρα της στιγμής που δε θα ζήσω ποτέ
Καταλαβαίνω που έφυγες και τώρα εκτίω την ποινή μου αλλά μη μου ζητάς να θέλω να ζήσω
Δίχως το φεγγάρι σου, δίχως τον ήλιο σου, χωρίς τη γλυκιά σου τρέλα, γίνομαι μικρή και λεπτή.
Σε ονειρεύεται η νύχτα και κοροϊδεύει, προσπαθώ να σε αγκαλιάσω
Δίχως το φεγγάρι σου, δίχως τον ήλιο σου, να κλαίει σαν βροχερή μέρα,
Απογειώνεται η ψυχή μου και σε γυρεύει σ΄ ένα ταξίδι που δε γυρίζει ποτέ
Θα ανεβαίνω κάθε βράδυ να ψάχνω στην οροφή μου κάτω από το σεληνόφως σου
την ανάμνηση μιας αγκαλιάς που ακόμα με κάνει να τρέμω
Δίχως το φεγγάρι σου, δίχως τον ήλιο σου, χωρίς τη γλυκιά σου τρέλα, γίνομαι μικρή και λεπτή.
Σε ονειρεύεται η νύχτα και κοροϊδεύει, προσπαθώ να σε αγκαλιάσω και εξαφανίζεσαι
Δίχως το φεγγάρι σου, δίχως τον ήλιο σου, να κλαίει σαν βροχερή μέρα,
Απογειώνεται η ψυχή μου και σε γυρεύει σ΄ ένα ταξίδι που ποτέ …δε γυρίζει