Dušo moja [Turkish translation]

Ruhum benim, artık bilmiyorum

Ne zamandır durduğumu burda

Yağmuru dinlerken

Senin karanlık pencerelerin altında

Ruhum benim, gittiğimde

Öyle istedim ki dönmeyi

Bilmiyorsun, bu benim yarım;

Kalanımsa senin peşinde

Geri kalanım seni öpüyor

Yalnız kaldığında, kış olduğunda

Çünkü ben kaybedenlerdenim

Olduğum her şeyin başında

Ruhum benim, bir damla su gibi

Eriyorsun avucumda

Çünkü seninleyken kazanıp sensizken kaybediyorum:

Bir gün içinde yüz günü!

Ruhum benim, yorgunsun

Sensiz, yatağını hazırlıyorum

Sönen bir yıldızda

Bende olmayan ışığı arıyorum

Soğuk gökyüzü altında, dallar altında

Göğsüme yaslıyorsun başını

Çünkü hayalperestlerdenim

Seni uyandırmayacağım bunun için