Hep tam vardigimizi sandigimizda
hep bir cocugun gözlerinde gibi, parladigimizda
hep kendimizle gurur duydugumuzda
tam kalbimizden agir bir yük düsünce
hep yüregimizde sevgiyi hisetdigimizde, isigi görüyoruz.
hep, kendimizi cikmaz bir sokakta sandigimizda
hep gercegin, ümitlerimisi nerdeyse yendigini sandigimizda
hep aci kalbimize vurdugunda
tüm dünyamiz yikildiginda
kizginligmiz isigi bogunca, göremiyoruz onu
önümüzde duranlar birden anlam kazaninca
o zaman karanligin arasindan sonunda isik siziyor
cükni sen isiksin
bazen anlamamiz icin biraz vakit gerekiyor
ya da biz henüz o yoldan yürümeye hazir olmuyoruz
yangin icin bir kivilcim yeter
cogu zaman senden cok fazlazi isteniyor
niye daha anlamadin? sen isiksin!
önümüzde duranlar birden anlam kazaninca
o zaman karanligin arasindan sonunda isik siziyor
(oh-ho)
cünki sen isiksin!
icimizde bir ömür boyu yaniyor
bize gercekten kim oldugumusu gösteriyor
Ve bir gün hic birseye artik inanmadiginda
git seni senin kalbinin tasidigi yere!
önümüzde duranlar birden anlam kazaninca
o zaman karanligin arasindan sonunda isik siziyor
güldügün zaman o kadar güzel görünüyorsun ki
yada mutluluktan agladiginda
senin gözlerin
parliyor
piril,piril
(oh!)
iste o zaman isigi görüyoruz
(m!)
sonunda isigi!