Δρόμος μακρύς [Dromos makris] lyrics

Δρόμος μακρύς

με κλειστά φώτα πορείας

σε τροχιά ευθανασίας

για όσα πρόλαβες να πεις

Μάτια βαριά

μαύροι κύκλοι κι αϋπνία

και να παίζουν στα ηχεία

διαπασών τα λαϊκά

Το παράπονο με παίρνει

που η αγάπη παρασέρνει

κατευθείαν με πηγαίνει

στην αυτοκαταστροφή

Το παράπονο με παίρνει

που η αγάπη παρασέρνει

και για ό,τι μου συμβαίνει

δεν υπάρχει επιστροφή

Τρεις το πρωί

έξω πίσσα κι υγρασία

σκοτεινή φωτογραφία

μοιάζει όλη μου η ζωή

Λόγια πικρά

μ’έχουν κάνει πια τις νύχτες

να περνώ απ’τις νταλίκες

κι απ’το θάνατο μπροστά