Δρόμοι Του Πουθενά [Dromoi tou pouthena] [Serbian translation]

Κλείνω τα μάτια ν’ ακούσω τη φωνή σου

Κλείνω τα μάτια να νιώσω το φιλί

Κι αν έκλεψα ανάσα απ’ τη δική σου

Ήτανε νύχτα και τώρα είναι πρωί

Δε με νοιάζει, μη σε νοιάζει

Οι δρόμοι που τραβάμε

κι ο δικός σου κι ο δικός μου

Στο πουθενά μας πάνε

Κλείσε τα μάτια τώρα είναι η σειρά σου

Νιώσε τον πόνο άγγιξε την πληγή

Κι αν νόμιζες για λίγο πως σου ανήκω

Ήτανε νύχτα και τώρα είναι πρωί

Δε με νοιάζει, μη σε νοιάζει

Οι δρόμοι που τραβάμε

κι ο δικός σου κι ο δικός μου

Στο πουθενά μας πάνε

Δε με νοιάζει, μη σε νοιάζει

Οι δρόμοι που τραβάμε

κι ο δικός σου κι ο δικός μου

Στο πουθενά μας πάνε