Drive You Home [Thai translation]

เราตกหลุมรักกันที่ถนน Geary Boulevard

ในขณะที่ดวงอาทิตย์กำลังจะตกลงมาอยู่ตรงหน้ารถของฉัน

รู้สึกเหมือนอยู่ในหนังยุค 80 เลย

รู้สึกเหมือนว่าคุณจะไม่มีวันเสียฉันไป

ดังนั้น ทำไมพวกเราถึงต้องเข้าพักที่โรงแรมของคนอกหักด้วย

บ้าจริง คุณรู้จักฉันดีกว่าที่ฉันรู้จักตัวเองอีก

ฉันไม่อยากกลับบ้านเลย ไม่มีทาง ถ้าไม่มีคุณกลับด้วยกัน

ไม่ได้มีประโยชน์อะไรกับตัวฉันเลย

และทุกเส้นทางบนถนนก็ล้วนมุ่งตรงไปสู่หัวใจของคุณ

ฉันไม่อาจจากคุณไปไหนได้ในคืนนี้

ไม่ ไม่ใช่ในคืนนี้

เพราะว่าใครจะเป็นคนไปส่งคุณกลับบ้าน

(เพราะว่าใครจะไปส่งคุณกลับบ้าน)

เวลาที่คุณประสบพบเจอกับวันที่แย่

(เวลาที่คุณประสบพบเจอกับวันที่วุ่นวาย)

ใครจะเป็นคนเช็ดน้ำตาให้กับคุณ (ใครจะเช็ดน้ำตาให้คุณ)

เวลาที่น้ำตาของคุณร่วงหล่นราวกับสายฝน

น้ำตาร่วงหล่นราวกับสายฝน

ฉันนึกว่าเราอยู่ในวิดีโอเทปที่เราสร้างขึ้นมา

แต่เหมือนกับว่าคุณกับฉันเล่นวิดีโอย้อนกลับไปในจุดที่ต่ำที่สุด

ฉันเคยคิดเสมอว่าเราจะย้อนกลับไปได้ฉันเคยคิดเสมอว่าเราจะเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบ

ดังนั้น ทำไมพวกเราถึงต้องเข้าพักที่โรงแรมของคนอกหักด้วย

บ้าจริง คุณรู้จักฉันดีกว่าที่ฉันรู้จักตัวเองอีก

ฉันไม่อยากกลับบ้านเลย ไม่มีทาง ถ้าไม่มีคุณกลับด้วยกัน

ไม่ได้มีประโยชน์อะไรกับตัวฉันเลย

และทุกเส้นทางบนถนนก็ล้วนมุ่งตรงไปสู่หัวใจของคุณ

ฉันไม่อาจจากคุณไปไหนได้ในคืนนี้

ไม่ ไม่ใช่ในคืนนี้

เพราะว่าใครจะเป็นคนไปส่งคุณกลับบ้าน

(เพราะว่าใครจะไปส่งคุณกลับบ้าน)

เวลาที่คุณประสบพบเจอกับวันที่แย่

(เวลาที่คุณประสบพบเจอกับวันที่วุ่นวาย)

ใครจะเป็นคนเช็ดน้ำตาให้กับคุณ (ใครจะเช็ดน้ำตาให้คุณ)

เวลาที่น้ำตาของคุณร่วงหล่นราวกับสายฝน

น้ำตาร่วงหล่นราวกับสายฝน

แล้วใครจะเป็นคนไปส่งคุณกลับบ้าน

ใครจะเป็นคนไปส่งคุณกลับบ้าน

และฉันอยู่ห่างจากความเป็นบ้าเพียงแค่ 80 ไมล์

ฉันคิดถึงวันเวลาเหล่านั้นเสมอมา

ที่รัก ให้ฉันได้รักคุณเถอะนะ

เราตกหลุมรักกันที่ถนน Geary Boulevard

เราถลำลึก ถลำลึกเป็นอย่างมาก

บางที การออกเดินทางอีกครั้งอาจจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น

ในขณะที่คุณกุมมือของฉันไว้จากที่นั่งด้านข้างคนขับ

เพราะว่าใครจะเป็นคนไปส่งคุณกลับบ้าน(ที่รัก ใครจะเป็นคนไปส่งคุณกลับบ้าน)

เวลาที่คุณประสบพบเจอกับวันที่แย่(เวลาที่คุณประสบพบเจอกับวันที่วุ่นวาย)

ใครจะเป็นคนเช็ดน้ำตาให้กับคุณ(บอกฉันสิว่าใครจะเป็นคนเช็ดน้ำตาให้กับคุณ)

เวลาที่น้ำตาของคุณร่วงหล่นราวกับสายฝน(น้ำตาร่วงหล่นราวกับสายฝน)

เพราะฉะนั้น ใครกันที่จะเป็นคนไปส่งคุณกลับบ้าน

(ใครจะไปส่งคุณกลับบ้าน ใครจะเป็นคนไปส่งคุณกลับบ้าน)

ใครกันที่จะเป็นคนไปส่งคุณกลับบ้าน

(ใครจะไปส่งคุณกลับบ้าน ใครจะเป็นคนไปส่งคุณกลับบ้าน)

และฉันอยู่ห่างจากความเป็นบ้าเพียงแค่ 80 ไมล์ (แค่ 80 ไมล์)

ฉันคิดถึงวันเวลาเหล่านั้นเสมอมา (คิดถึงเสมอมา)

ที่รัก ให้ฉันได้รักคุณเถอะนะ

เพราะฉะนั้น ใครกันที่จะเป็นคนไปส่งคุณกลับบ้าน