“Και έπεσε πάνω μου σαν κύματα.
Όταν έφυγε μαζί τους είπε ότι έπρεπε
να απελευθερωθώ από το σκοτάδι.
Προσπάθησα να της πω για το δηλητήριο τους
επέλεξε όμως να μην ακούσει.
Δεν την είδα ποτέ ξανά.”
Καμιά φορά όταν είμαι μόνος σε νοιώθω ακόμα
Την ανάσα σου πάνω στο λαιμό μου,
είσαι ακόμη μαζί μου
Και ακόμη ονειρεύομαι μαύρο νέον
Σε περιμένω, να γευτώ τον άγνωστο κόσμο σου
Στο ρολόι περνάει ο χρόνος που δεν πρέπει να σημαίνει κάτι
Συνάντησέ με στο νερό του ονείρου, βυθίσου
Ρεύματα αλλάζουν σχηματίζοντας ρεύματα ρέουν στη μνήμη
κολύμπησέ μέσα μου
Συνάντησέ με στην λίμνη των δαρκύων που πνίγουν
Και ξέπλυνε την αθωότητα και τον φόβο μου
Καμιά φορά αναρωτιέμαι πού να είσαι,
Μπορείς να νοιώσεις τα δάκρυά μου;
Ποτέ δεν έμαθα τι σε άλλαξε
Έβαψαν με απαλές σκιές τα όνειρά σους
Σε περιμένω,
Ξέρεις ότι δεν μπορείς να κρυφτείς
Χωρισμός από πόνο χωρίς αιτία
Συνάντησέ με στο νερό του ονείρου, βυθίσου
Ρεύματα αλλάζουν σχηματίζοντας ρεύματα ρέουν στη μνήμη
κολύμπησέ μέσα μου
Συνάντησέ με στην λίμνη των δαρκύων που πνίγουν
Και ξέπλυνε την αθωότητα και τον φόβο μου
Είμαι το παιδί του φωτός που ζει στο μυαλό σου
Ο πόνος, το άγνωστο εξαφανίζεται στο χρόνο
Μέχρι τότε, θα με συναντήσεις όπου κι αν σε καλέσω;
Η μόνη θεραπεία μου, δεν θα με συναντήσεις;
Στην λίμνη της μοίρας που πνίγει
Το φεγγάρι και ο ήλιος ακόμη περιμένουν
Δεν θα με συναντήσεις;
Υποφέρω σιωπηλά για την αγάπη μας,
Ο γελωτοποιός έχει χάσει το περιστέρι του.