Ξεκινώντας αυτό το πρωί, προς τον ήλιο
Ιπεύοντας τα διαμαντένια κύματα, η μικρή πολυαγαπημένη
Ζεστός αέρας την χαϊδεύει, με τον εραστή της, μοιάζει
Ω Άννυ, ο γόης Άννυ, ένα μικρό πλοίο των ονείρων
Ω Άννυ, ο γόης Άννυ, ένα μικρό πλοίο των ονείρων
Βγαίνοντας κάτω, στο πεζοδρόμιο της πόλης, μόνος μέσα στο πλήθος
Κανείς δεν ξέρει τον μοναχικό αυτόν, που το μυαλό του είναι στα σύννεφα
Θλιβερά πρόσωπα ζωγραφισμένα από πάνω μ' εκείνα τα χαμόγελα των περιοδικών
Κατευθυνόμενος προς κάπου, δεν θα επιστρέψει για λίγο
δεν θα επιστρέψει για λίγο
δεν θα επιστρέψει για λίγο