Упэўнены, ты знаеш,
Не магу я ў ночы спаць.
Бо/Мой кожны сон, што бачу –
Толькі пра цябе.
І ноч за ноччу, (што) прыйдзеш (ты), чакаю, да мяне.
Мяне за/пад руку возьмеш, пад Луну зведзеш.
(Нас зараз ахапілi пачуцці –
Не/Як спаць мне ноч.
Бо кожны раз цябе заўжды –
І толькі – сню.
І ноч за ноччу я чакаю – прыйдзі, будзь са мной.
Вазьмі мяне за руку, Месяц явiць пуць.)
I толькі сціплы з шляху крок,
І вось – назад – не звернеш.
Ты... Ты – лётай (марай) са мной!
Спі... «Спі» ў ночы (ноччу, ноч ўсю) са мной!
«I мары дасягнём!»
(«Са мною будзь ўсю ноч!»)...
I разняволенне ў твой – брамай –
Розума куток.
(Ў «свабоду» вера – як вароты –
Ў розум – іскрай – твой).
Свабоду даць – таксама мець адказнасць даць.
Я знаю, можаш лёгка перанесці шум-жыццё.
Нас забыццё чакае поплеч – волю даць.
Мрой... Мною – ноч – ты мрой!
Спі... Спі, ўноч – мы з табой!
«Спі, i валодай мной!»...
Мной... Мною – мар ўсю ноч!
«Мною валодай ноч!»
Ляцi – ўсю ноч са мной!...
Прыдзі, прыдзi жа...
Будзь бліжэй ты, будзь бліжэй ты ледзь, ледзь.
Прыдзі, прыдзi жа...
Будзь бліжэй ты, будзь бліжэй ты ледзь, ледзь.
Прыдзі, прыдзi жа...
Будзь бліжэй ты, будзь бліжэй ты ледзь, ледзь!
Прыдзі, прыдзi жа...
Будзь бліжэй ты, будзь бліжэй ты ледзь, ледзь!!
Прыдзі, прыдзi жа...
Ты бліжэй будзь, бу- бліжэй ты, ледзьве!
Прыдзі, прыдзi жа...
Ты бліжэй будзь, бу- бліжэй ты, ледзьве!!
Прыдзі, прыдзi жа...
Ты бліжэй будзь, бу- бліжэй ты, ледзьве!!
Прыдзі, прыдзi жа...
Ты бліжэй будзь, бу- бліжэй ты, ледзьве!!!
Гэты сціплы крок з пуцi – ўсяго (пусцяк),
Але не павярнуцца (Але не павярнуць нам).
Мной... Лунай ноч ты –мной!
Спі... Спі, злейся – са мной!
«Ты мною – мар ты ноч!»
Мной... Лунай – ноч ты мной!
«Лунай ты – ночы мар!»
Ляцi – разам – ўсю ноч!...
«Ў ноч – адляцi са мной!»...
Ты лунай – мной начамi...
Ты летай – побач нам быць...
У Ноч...