Λοιπόν, εδώ είσαι...
Ξαπλωμένη, αιμορραγώντας στον βρώμικο δρόμο...
Δες το σπασμένο γυαλί που λάμπει σκοτεινά καθώς σου κόβει τα πόδια...
Μύρισε τη σαπίλα, τη βρώμα των παλιών καντονέζικων...
Νιώσε τις τοξικές φλόγες γύρω σου, μετά βίας ανασαίνεις...
Έλα μαζί μου...
Έλα! Έχω κάτι να σου δείξω!
Έλα! Νόμιζες πως τελείωσε!
Έλα! Αλήθεια θα το αγαπήσεις!
Έλα! Έλα! Έλα! Έλα! Έλα!
Μπορούμε να σου ανοίξουμε έναν λάκκο βαθιά στο έδαφος
Να θάψουμε την ψυχή σου κάτω στην Πόλη των Δράκων
Θα είναι πιο κάτω από κάτω, να πέσεις προς τα κάτω κατακόρυφα
Γρήγορα καθώς πηγαίνεις, κάτω στην Πόλη των Δράκων
Άνοιξε κάθε πόρτα, θυμήσου όλους όσους συνάντησες πριν
Ω, υπάρχει ένας κακός νέος άντρας, μαγειρεύει το τηγάνι
Και η κοκκαλένια οικογένειά μας είναι πάλι μαζί, κοιμάται μόνη
Και εκεί είναι ο Alice, γλυκιά μου, και τα πράγματα που τον έφτασαν εδώ
Τώρα εσύ είσαι εδώ...
Έλα! Έχω κάτι να σου δείξω!
Έλα! Νόμιζες πως τελείωσε!
Έλα! Αλήθεια θα το αγαπήσεις!
Έλα! Έλα! Έλα! Έλα! Έλα!
Μπορούμε να σου ανοίξουμε έναν λάκκο βαθιά στο έδαφος
Να θάψουμε την ψυχή σου κάτω στην Πόλη των Δράκων
Θα είναι πιο κάτω από κάτω, να πέσεις προς τα κάτω κατακόρυφα
Γρήγορα καθώς πηγαίνεις, κάτω στην Πόλη των Δράκων
Μπορούμε να σου ανοίξουμε έναν λάκκο βαθιά στο έδαφος
Να θάψουμε την ψυχή σου κάτω στην Πόλη των Δράκων
Θα είναι πιο κάτω από κάτω, να πέσεις προς τα κάτω κατακόρυφα
Γρήγορα καθώς πηγαίνεις, κάτω στην Πόλη των Δράκων
Μπορούμε να σου ανοίξουμε έναν λάκκο βαθιά στο έδαφος
Να θάψουμε την ψυχή σου κάτω στην Πόλη των Δράκων
Θα είναι πιο κάτω από κάτω, να πέσεις προς τα κάτω κατακόρυφα
Γρήγορα καθώς πηγαίνεις, κάτω στην Πόλη των Δράκων