Дождь [Dozhd'] [Turkish translation]

Yağmur..., mayıs yağmuru, göz alıcı perdeler gibi doldurdu gökyüzünü.

Şimşek..., şimşek çaktı çatıların üstünde, korkuttu tüm kedileri,

Camı açtım, neşeli bir rüzgar masanın üstündeki her şeyi süpürdü -

Boğucu ve mahzun bir boşlukta yazmış olduğum o aptal şiirleri.

Mayıs şimşeği gürledi ve fırtınalı, kafa çeken dalgaların sevinci

Seslendi: "Hey, ayağa kalk ve zıpla ardım sıra.

Avluya çık, çamurlarda koş, istersen sabaha kadar.

Bak, nasıl da koşuşturuyor komik ve tapılası çocuklar."

Yüzümde damlalar - yağmur mu bu sadece, belki de ağlıyorumdur.

Yağmur her şeyi yıkadı, ruhum hıçkırıklara boğuldu ve birden sırılsıklam oldum.

Dere olup ak evden dışarı, güneşli, orak girmemiş çayırlara.

Buharlaş, rüzgarla birlikte uç bilinmez diyarlara.

Sonra da hayal ettim: şehirde neşeli insanlardan oluşan bir taşkın yaşandığını,

Herkesin yağmurun altına koştuğunu, hep birlikte şarkı söylediğini, dans ettiğini.

Tüm utançları ve tehlikeyi unutarak, hasta olabileceklerini göze alarak,

İnsanların yağmur altında, ilk bahar şimşeğini bir selamlama ritüeli ile karşıladığını.