Down To The Waterline [Polish translation]

Słodkie oddanie na skraju nabrzeża,

Ty chyba pamiętasz nasze harce i gonitwy,

I gdzie w mrok portowych ładunków wziąłem cię pewnego razu,

I gdzie wszystkie numery zliczaliśmy - aż po linię wodną.

Jakieś kręte schody grożące upadkiem,

Francuskie pocałunki w ciemnych zakątkach,

Syrena mgielna - dęła chłodno i dziko,

A policjant latarką oświetlił me ramiona.

Przybrzeżny statek czasem podpływał, cicho prując noc,

Spod moich ramion widziałaś tylko światła pilota.

W kieszeniach naszych forsy brak, a dżinsy postrzępione,

Twoje ręce chłodne są za to usta - gorącem tchną.

Ona stale widzi go na molo, tam gdzie zwykle zachodzili,

Ona czuje go wciąż w miejscach, gdzie się kręcą morskie wilki.

Gdy tak chodzi wciąż nad rzeką i wzdłuż torów,

To wciąż słyszy, jak on szepcze:

Chodźmy w dół tuż nad wodny trakt (chodźmy tam).