Ξαπλωμένος πάνω στην υγρή γη
Χάνομαι ανάμεσα στα σύννεφα
Νιώθω την βροχή πάνω στο δέρμα να τρυπά
Το πέταγμα των πουλιών είναι μια ανατριχίλα
Που μου χαϊδεύει την ψυχή
Στον ουρανό που γίνεται ακολούθως διαυγής
Δύο φτερά με παίρνουν
Μακριά,μακριά από εδώ
Όπου όλα είναι λίγο πιο γαλάζια
Τόσο γλυκά εκεί πάνω
Όπου ο κόσμος δεν υπάρχει πια
Σαν ένα παιδί που σχεδιάζει
Τα όμορφα πράγματα που δεν έχει
Περνώ τον καιρό μου να εφεύρω την πραγματικότητα
Έτσι η ζωή είναι μια πτήση ακίνητη
Μια επίμονη φαντασία
Ανώφελη προσμονή,ένα ανώφελο ψέμα
Να κλείνεις τα μάτια κι έπειτα να φεύγεις
Να φεύγεις,μακριά από εδώ
Όπου όλα είναι λίγο πιο γαλάζια
Τόσο γλυκά εκεί πάνω
Όπου ο κόσμος δεν υπάρχει πια
Και έτσι να πετάς
Πέρα απ'όλα τα όρια
Όπου ο κόσμος δεν υπάρχει πια
Δεν υπάρχει ο κόσμος δεν υπάρχει πια
Φύγε,φύγε μακριά από εδώ
Όπου όλα είναι λίγο πιο γαλάζια
Τόσο γλυκά εκεί πάνω
Όπου ο κόσμος δεν υπάρχει
Ο κόσμος δεν υπάρχει πια
Δεν υπάρχει πια ,δεν υπάρχει πια,δεν υπάρχει πια