Aν και ήμουν συνεπαρμένος,πετούσες στον ορίζοντα
Αν και με τυφλώνει ο ήλιος,σαν μια κοσμική πτηση
και ξανά στη άβυσσο του μυαλού,είδα στο ονειρό μου
πως μου προτείνεις το χέρι και με ακουμπάς.
Με προσεγγίζεις και αλλάζεις τα πάντα γύρω
βυθίζομαι στα μάτια σου,δεν υπάρχει δρόμος γυρισμού
Φτάνω στους ουρανούς και κλείνω την αυλαία
για να θυμόμαστε πάντα πως αγαπηθήκαμε κάποτε
Είναι σαν ωκεανός,εσύ είσαι πανέμορφη σαν το φεγγάρι
μεθυστική σαν μια παραζάλη,μας τρελαίνει
και ξανά στη άβυσσο του μυαλού,είδα στο ονειρό μου
πως μου προτείνεις το χέρι και με ακουμπάς.
Με προσεγγίζεις και αλλάζεις τα πάντα γύρω
βυθίζομαι στα μάτια σου,δεν υπάρχει δρόμος γυρισμού
Φτάνω στους ουρανούς και κλείνω την αυλαία
για να θυμόμαστε πάντα πως αγαπηθήκαμε κάποτε
Το άγγιγμα τα άλλαξε όλα
σαν μαγεία σε μένα-δέχθηκα τη μαγεία σου
θα παρατήσω τα πάντα χωρίς δισταγμούς,και γίνομαι άλλος
τώρα ζω μόνο για σένα,ζω μόνο για σένα...
Με προσεγγίζεις και αλλάζεις τα πάντα γύρω
βυθίζομαι στα μάτια σου,δεν υπάρχει δρόμος γυρισμού
Φτάνω στους ουρανούς και κλείνω την αυλαία
για να θυμόμαστε πάντα πως αγαπηθήκαμε κάποτε
Με προσεγγίζεις και αλλάζεις τα πάντα γύρω
βυθίζομαι στα μάτια σου,δεν υπάρχει δρόμος γυρισμού
Φτάνω στους ουρανούς και κλείνω την αυλαία
για να θυμόμαστε πάντα πως αγαπηθήκαμε κάποτε