דאָס עלנטע קינד [Dos Elnte Kind] [Transliteration]

ס'יאָגט מיך װער, ס'יאָגט,

און לאָזט ניט צו רו.

אָ מאַמע, מײַן מאַמעלע

װוּ ביסטו, װוּ?

עס זוכט דיר דײַן שׂרהלה

ס'רופֿט דיך דײַן קינד...

ס'װאָיעט און ס'יאָמערט

אין פֿעלד אום דער װינט.

דער טאַטע – ניטאָ,

װער װײסט װוּ ער איז?

עס האָט אים געפֿאַנגען

אַ גרױזאַמער ריז,

די נאַכט שװאַרץ געװען איז

װען דאָס איז געשען,

נאָך שװאַרצער דאָס פּנים

מײַן מאַמעס געװען...

אין אומרו פֿון טאָג,

אין װאַנדער פֿון נאַכט,

אין אומרו פֿון שלאָף

ליגט דאָס קינד און עס דאַכט:

"אָ קינד מײַנס" זי הערט שױן

פֿון טאַטן די טריט,

די מאַמע פֿאַרװיגט איר

און זינגט איר דאָס ליד:

אַז דו װעסט אַ מאָל

אַ מאַמעלע זײַן,

זאָלסטו דײַנע קינדער

דערצײלן דעם פּײַן,

װאָס טאַטע װאָס מאַמע

געהאַט האַט פֿון פֿײַנד,

פֿאַרגעס ניט דעם נעכטן

דערמאָן עס זיך הײַנט!