(chorus:)
.
.
.
.
Σ' ένα πλατώ για πούλημα
στην αγορά δεμένο
μικρό μοσχάρι μου θρηνείς
το βλέμμα σου χαμένο…
Κι ένα πούλι στον άνεμο
με τα φτερά ζυγιέται
κι απ' τα ψηλά στα πιο αψηλά
πετά του ηλιού πλανιέται.
(chorus:)
Κι είπ' ο αφέντης του "γιατί...
καί 'συ φτερά δε βγάζεις
γιατι αψηλα δεν πέτεσαι
χαμού, στη γη κοιτάζεις ;
.
.
.
.
.
Με το κεφάλι σου σκυφτό
θλιφτό, γονατισμένο
τόσους αιώνες στη σκλαβιά!
σφαχτό παραδομένο ? !!
(chorus:)