Είμαι η δηλητηριώδης καραμέλα σου, η αγάπη που είναι καταδικασμένη να ξεθωριάσει / Vade retro*, άλτερ ίγκο, κάνε στην άκρη, πνίγομαι σε αυτή τη ζωή/Νομίζω πως θα ανεχτώ το μίσος σου, εφόσον εσύ φοβάσαι
Το μόνο που ήθελα ήταν να είμαι μαζί σου και να υποφέρω κάθε μέρα
Κάτω απ'το φεγγάρι έμεινα ξύπνιος για μια διαλυμμένη υπόσχεση
Πληγωμένος θανάσιμα, τα συναισθήματα με προστάτευσαν
Για άλλη μια φορά η σκιά μου θα μπει στη ζωή σου
(Ώρα να περπατήσεις μαζί μου το τελευταίο μίλι**)
Διάβασα ένα βιβλίο για έναν άνδρα, μια αγάπη, μια γυναίκα, πώς πέθαναν
Πώς με συνεπήρε!
(άκου πως κραυγάζουν τα ακέφαλα περιστέρια)
Πραγματικά βλέπω έναν τρελό στον καθρέφτη όταν είμαι αδύναμος
Ξόδεψα έναν χρόνο στην αγάπη παλιότερα
(Συνειδητοποίησα ότι ήμουν εγώ)
Άνοιξε τα γαλάζια μάτια σου, πες μου ότι με αγαπάς, πόρνη
Κάνε με να το πιστέψω, ω, ξέρω ότι λες ψέμματα
Έσπασες τον όρκο που πίστευα ότι είχες δώσει, άγγελε μου, γιατί;
Θα μπορούσα να σε αφήνω να περιμένεις έξω τη νύχτα;
[ρεφρέν]
Η μητέρα πάντα έλεγε "Γιε μου,
Κάνε το σωστό..."
Πρέπει να τελειώσεις αυτό που άρχισες
ό,τι και να γίνει. Τώρα, κάτσε, παρακαλούθα και μάθαινε...
"Δεν έχει σημασία πόσα χρόνια ζεις,
Αλλά ποια είναι η ηθική σου"
Δεν μπορείς να κρατήσεις τη συμφωνία από μεριάς σου,
Οπότε μην πεις λέξη, μην-πεις-λέξη.
Δε θα πάρει πολλή ώρα, αγάπη, σαν ομίχλη γεμίζω σιγά-σιγά το δωμάτιο
Τοποθετώ ένα μαύρο κερί στο στήθος σου
Το μονοπάτι της νύχτας σχηματίζεται
Δεν ήθελα ποτέ να τελειώσουμε σε αυτήν την κατατονική φάση
Δεν ήμουν εγώ αυτός που το'σκασε
(Με έκανες αδέσποτο...)
Άνοιξε τα γαλάζια μάτια σου, πες μου ότι με αγαπάς, πόρνη
Κάνε με να το πιστέψω, ω, ξέρω ότι λες ψέμματα
Έσπασες τον όρκο που πίστευα ότι είχες δώσει, άγγελε μου, γιατί;
Διαμορφώνοντας το σκορ, περνάμε την χαραυγή..
[ρεφρέν]
(Κοκκινομάλλα, ο κλοιός σου
Στην καρδιά μου τώρα θα τελειώσει.)
Υποθέτω πως η ζωή μερικές φορές
Δεν πηγαίνει όπως θα έπρεπε
(Παρόλο που ποτέ δεν ήσουν πιστός,
Σε διαβεβαιώνω: δεν θα πεθάνω μπροστά σου)
Διάβασε το βιβλίο τώρα!
Το σημείο που λέει "Στάχτη στη στάχτη, σκόνη στη σκόνη"
Για λίγο μόνο αντιστέκεται αυτό το μικρό ψαρόνι
Η αγάπη ακούγεται γνωστή, αλλά το συναίσθημα μου διαφεύγει
Θα αδράξω τη μέρα όσο είναι ακόμα εδώ
Και θα δω πώς ο φόβος του θανάτου θα γίνει εκείνη
Ήμασταν τόσο όμορφα
Πλασμένη για μένα, πράγματι ήσουν...
Μεγάλο μυστικό, μικρό το ψέμα
Μην κλαις για μένα, ω, ακανθίτη***
Ό,τι και να πεις απόψε
Δεν θα το φτιάξει αυτό
Θα σε βοηθήσω να ακολουθήσεις
(Το θυμάσαι αυτό;)
Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται
Οι πληγές είναι πολύ βαθειές
Πρέπει να κρατήσω τις ουλές
Για να αποδείξω ότι υπήρξε μία εποχή
Που αγαπούσα κάτι περισσότερο απ'την ίδια τη ζωή
Αντίθετα από την τελευταία φορά
Τώρα έχω τα μέσα και μία ειλικρινή θέληση
Ο ιππότης σου δεν είναι πουθενά κοντά
Δυστυχώς για σένα, αυτό με κάνει θεό σου...
Τώρα που κλείνεις τα μάτια σου μην πεις ποτέ ότι με αγαπάς, πόρνη
Ποτέ δεν εννοούσες ούτε μία λέξη(ξέρω ότι έλεγες ψέμματα)
όταν υπάρχει ζωή, υπάρχει απελπισία -- ικανοποίησε με τώρα
Και μείνε ζωντανή απόψε...
Σου υπόσχομαι το τέλος πριν φανεί το πρώτο φως
[ρεφρέν x2]