Δεν μπορώ να φωτίσω πλέον το σκοτάδι σου
Όλες μου οι εικόνες ξεθωριάζουν σε μαύρο και άσπρο Είμαι κουρασμένος κι ο χρόνος ακίνητος μπροστά μου
Παγωμένoς εδώ στη σκάλα της ζωής μου
Είναι πολύ αργά να σώσω τον εαυτό μου από το να πέσει
Ριψοκινδύνεψα και άλλαξα τον τρόπο ζωής σου
Αλλά διάβασες λάθος το νόημά μου όταν σε γνώρισα
Έκλεισε την πόρτα και με άφησε τυφλωμένο από το φως
(Χορωδία)
Μην αφήσεις τον ήλιο να πέσει πάνω μου
Παρ΄όλο που ψάχνω τον εαυτό μου
Βλέπω πάντα κάποιον άλλο
Απλά επιτρέπω
Ένα κομμάτι της ζωής σου να περιπλανηθείς ελεύθερα
Αλλά το να χάσω τα πάντα
Είναι σαν να πέφτει ο ήλιος πάνω μου
«Κυρίες και Κύριοι ο Κος. Έλτον Τζον»
Δεν μπορώ να βρω
Ω, τη σωστή ρομαντική ατάκα
Αλλά δες με μία φορά και δες τον τρόπο που νιώθω
Μη με απορρίψεις, μωρό μου μη
Απλά επειδή σκέφτεσαι πως νομίζω θέλεις το κακό μου
Απλά επειδή σκέφτεσαι πως νομίζω θέλεις το κακό μου, ω
Αλλά αυτές οι χαρακιές που έχω, χαρακιές που έχω
Χρειάζονται αγάπη, χρειάζονται αγάπη
Χρειάζονται αγάπη να τις βοηθήσει να επουλωθούν
(Χορωδία x2)