Ένα ελαφρύ χιόνι πέφτει στο Λονδίνο
Όλα τα σημάδια ζωής έχουν εξαφανιστεί
Το τρένο πηγαίνει στις στάσεις
Και κανείς δεν κατεβαίνει και κανείς δεν ανεβαίνει
Μη με μισείς
Δεν είμαι ξεχωριστός σαν εσένα
Είμαι κουρασμένος και τόσο μόνος
Μη με πολεμάς
Ξέρω πως δεν θα νοιαστείς ποτέ
Μπορώ να σου τηλεφωνώ, μια στο τόσο;
Ένα φως καίει στο παράθυρο
Καθοδηγεί όλες τις σκιές
Μέσα το φάντασμα ενός αποχωρισμού
Και κανείς δεν έχει μείνει, μόνο ο καπνός του τσιγάρου
Μη με μισείς
Δεν είμαι ξεχωριστός σαν εσένα
Είμαι κουρασμένος και τόσο μόνος
Μη με πολεμάς
Ξέρω πως δεν θα νοιαστείς ποτέ
Μπορώ να σου τηλεφωνήσω, είμαι κατατρομαγμένος