Удыхні,
Адкінь галаву,
Заплюшч вочы —
Ты правы.
Прыляж,
Абярніся ка мне.
Ці адчуваеш маё цяпло
на сваёй скуры?
Здымі сваю вопратку.
Згасі агонь.
Не саромся,
Ты правы.
Ты правы.
Здымі маю вопратку.
О, дабраславі мяне, бацьку!
Не пытай мяне, чаму.
Ты правы.
Ты правы.
Удома я застаюся
Я ўнутры, увайдзі.
Ці адчуваеш мае клубы
у сваіх рукох?
А я лягаю
Обак цябе,
Куштую салодкасьць
Тваёй скуры.
Здымі сваю вопратку.
Згасі агонь.
Не саромся,
Ты правы.
Ты правы.
Здымі маю вопратку.
О, дабраславі мяне, бацьку!
Не пытай мяне, чаму.
Ты правы.
Ты правы.
У маім сэрцы давер узрастае нават барджэй.
Занураюся ў тваю сьвянцоную ваду.
І абое мае вочы папросту сталі ярчэшымі.
У маёй душы Бог, о так, нашмат бліжэйшы.
Упоцемку
Бачу тваю ўсьмешку.
Ці адчуваеш маё цяпло
на сваёй скуры?
Здымі сваю вопратку.
Згасі агонь.
Не саромся,
Ты правы.
Ты правы.
Здымі маю вопратку.
О, дабраславі мяне, бацьку!
Не пытай мяне, чаму.
Ты правы.
Ты правы.
Здымі сваю вопратку.
Згасі агонь.
Не саромся,
Ты правы.
Ты правы.
Здымі маю вопратку.
І дабраслаўляй мяне потым і далей!
Не пытай мяне, чаму.
Не пытай мяне, чаму.
Не пытай мяне, чаму.