Dommage [Greek translation]

Ο Λουί μπαίνει στο λεωφορείο όπως κάθε πρωί

Συναντά το ίδιο κορίτσι, με το απαλό άρωμα

Μακάρι να ρθει να του μιλήσει, κάθε μέρα ελπίζει

Αυτό που νιώθει βαθιά μέσα του το λένε αγάπη

Αλλά ο Λουί είναι ντροπαλός και εκείνη, εκείνη τόσο όμορφη

Δεν θέλει να πάει, έχει κολλήσει στο κάθισμά του

Μια φορά κατεβαίνοντας εκείνη του χαμογέλασε

Και από τότε δεν την ξανάδε

Αχ θα πρεπε να είχε πάει, θα πρεπε να το κάνει, πίστεψέ με

Όλοι μας είπαμε:" Αχ τι κρίμα, αχ είναι κρίμα, ίσως είναι η τελευταία φορά"

Η Γιασμίν έχει ωραία φωνή, ξέρει ότι έχει ταλέντο

Στην τρικυμία της ζωής της, η μουσική είναι σωσίβιο

Με τις μελωδίες της, ο κόσμος είναι στα πόδια της

Αλλά ο πατέρας της της λέει ξανά και ξανά: "Βρες μια αληθινή δουλειά"

Καμιά φορά ονειρεύεται το φως των προβολέων

Πάνω στη σκηνή της πετούν λουλούδια και της δίνουν συγχαρητήρια

Αλλά η Γιασμίν σκούριασε, αγκιστρωμένη στη ρουτίνα

Καμιά φορά τραγουδάει στη δουλειά στη φάμπρικα

Αχ θα πρεπε να είχε πάει, θα πρεπε να το κάνει, πίστεψέ με

Όλοι μας είπαμε:" Αχ τι κρίμα, αχ είναι κρίμα, ίσως είναι η τελευταία φορά"

Αχ θα πρεπε να είχε πάει, θα πρεπε να το κάνει, πίστεψέ με

Όλοι μας είπαμε:" Αχ τι κρίμα, αχ είναι κρίμα, ίσως είναι η τελευταία φορά"

Ο Ντιέγκο είναι σωριασμένος στον καναπέ

Φωνάζει στον αδερφό του όταν περνά μπροστά από την τηλεόραση

Οι φίλοι του βγήκαν έξω, δεν πήγε μαζί τους

Όπως γίνεται συχνά όταν είναι μόνος το φεγγάρι θα ρθει να του κάνει παρέα

Ο Ντιέγκο είναι λυπημένος δεν θέλει να κάνει τίποτα το βράδυ

Έχει τις μαύρες του που δεν μπορεί να βρει τη γυναίκα της ζωής του

Αλλά καλέ μου Ντιέγκο, είσαι τόσο λάθος

Απόψε θα τη συναντούσες

Αχ θα πρεπε να είχε πάει, θα πρεπε να το κάνει, πίστεψέ με

Όλοι μας είπαμε:" Αχ τι κρίμα, αχ είναι κρίμα, ίσως είναι η τελευταία φορά"

Η Πολίν είναι ήσυχη, ξεχνά ότι είναι όμορφη

Όλο της το σώμα είναι γεμάτο με κηλίδες στο χρώμα του ουρανού

Ο άνδρας της θα γυρίσει σε λίγο, δεν θέλει ούτε να το σκέφτεται

Όταν την πιάνει από το μπράτσο δεν είναι για να τη χορέψει

Σκέφτεται το δημαρχείο, την απόφαση που πήρε

εκείνο το απόγευμα που ετοίμασε τη βαλίτσα της

Είχε ένα μέλλον, ένα γιο να μεγαλώσει

Μετά τον τελευταίο χορό δεν ξανασηκώθηκε

Αχ θα πρεπε να είχε πάει, θα πρεπε να το κάνει, πίστεψέ με

Όλοι μας είπαμε: Αχ τι κρίμα, αχ είναι κρίμα, ίσως είναι η τελευταία φορά

Όλοι μας είπαμε: Αχ τι κρίμα, αχ είναι κρίμα, αχ είναι κρίμα, αχ είναι κρίμα

Όλοι μας είπαμε: Αχ τι κρίμα, αχ είναι κρίμα, αχ είναι κρίμα, αχ είναι κρίμα

Αχ θα πρεπε να είχε πάει, θα πρεπε να το κάνει, πίστεψέ με

Όλοι μας είπαμε: Αχ τι κρίμα, αχ είναι κρίμα, ίσως είναι η τελευταία φορά

Αχ θα πρεπε να είχε πάει, θα πρεπε να το κάνει, πίστεψέ με

Όλοι μας είπαμε: Αχ τι κρίμα, αχ είναι κρίμα, ίσως είναι η τελευταία φορά

Ζήσε καλύτερα με τύψεις παρά να μετανιώνεις

Ζήσε καλύτερα με τύψεις παρά να μετανιώνεις

Ζήσε καλύτερα με τύψεις παρά να μετανιώνεις

Ζήσε καλύτερα με τύψεις αυτό είναι το μυστικό