W bohaterskim kraju miłym, pięknym i dalekim,
W roku pańskim sześćset parę,
Zeszła tu na ziemię moc,
Niebieska krew naród poprowadziła
Drży ziemia, kamień wystrzela,
Przez niebiańskie wrota,
Dotarł biały rycerz,
Z mieczem ze złota
Dajcie mi kawałek świętej ziemi
Ziemia jest i matką i dzieckiem
Kochaj swoją ziemię (kraj),
Na niej wybuduj dom
I broń ją swoją krwią
Jesteś z nią powiązany
Kochaj swoją ziemię (kraj),
Kochaj błogosławiony owoc (plon)
I dumnie chodź po niej,
Swoim ziemskim chodem (krokiem)
Dajcie mi kawałek świętej ziemi
Ziemia jest i matką i dzieckiem
Biały rycerz rusza z powrotem przez niebiańskie wrota,
Pozostawił "Naszą Piękną"* bez głodu i wojny
Przed Ojcem niebieskim klęknie ze słowami ze złota –
"Oddałem ziemię świętą w ręce Chorwatów"
A bohaterska ziemia, moja miła
Do dziś słowa (te) zapamiętała