Do laachs do dich kapott, dat nennt mer Cämping.
Doch laachs do dich kapott, dat fingk mer schön.
Wenn em Zelt de Mökke un de Hummele dich verjökke,
Un do kanns dann nit eraus em Rähn.
Wenn em Zelt de Mökke un de Hummele dich verjökke,
Un do kanns dann nit eraus em Rähn.
Flöck dä Rucksack enjepack, es dat neue Zelt em Sack?
Mamm, mer wolle all jet en Erholung jonn.
Kochgescherr, wat söns noch all, uns Kanaljemöschtigall,
Nemm se met, dä Kammerpott loss ston.
Un et rähnte wie en Bies, doch em Sölztal op 'ner Wies
Loje Schmitzens jitz em Zelt bei Mutter Grön.
Weil die eschte Naach ald doll un de Mamm de Nas ald voll,
Säht d'r Papp, dä't god gemeint hat: „Häss do Tön.
Do laachs do dich kapott ...
Wenn dä Schäng die Dhiercher satt, schlog hä se mem Knöppel platt.
Dat hät nix genotz, et komen immer mieh.
Denn wenn ein dobei krepeet, han ´ner fuffzig konduleet.
Un zom Schlofe kome Schmitzens nie.
Un et rähnte wie en Bies en de Zupp un op d'r Kies
Un de Wespen han sich em Kompott gezänk.
Plötzlich bei 'nem Sturm, oh Gott, ref de Mamm: „Et Zelt flügg fott!
Och wie herrlich, uns Erholung es am Engk.
Do laachs do dich kapott ...