Для того, кто умел верить [Dlya togo, kto umel verit] [Turkish translation]

Yanık kokusuyla birlikte

Güneşten yanan tarlaların,

Siyah bir kuş gibi kalbe giriyor

Yeni sonbahar.

Kendi çelengine örüyorsun

Matem bantlarından

Solmuş çiçeklerden

Ve kararmış kulaklardan.

Fakat kim bilir neyin ortya çıkaracağını

Soğuk ve kayıpları

İnanabilen için

Ve kim bilir,ne zaman suyun üstünden

Mavi bir yıldız yükselir

Bekleyebilen için?

Gitmek sana acı veriyor

Nefes almak zor geliyor sana

Kalbinin yerinde

Açık bir yara var.

Yinede atıyorsun

Bir adım daha,

Adaçayları ve dikenler arasından

Cennetin gökyüzüne.

Ve bir an gelir bütün melekler uyanır

Kapıları açarlar

İnanabilen için

Ve yağmurlu bir ocak sabahında

Dağlarda bademler çiçeklenir

Bekleyebilen için

Fundalar yere eğilmiş

Ufuk kararmış

Bulutlar ağırlaşıyor

Aralarındaki boşluklar azalıyor.

Sen bir tepede oturursun

Hareketsiz,sessiz

Bütün sözler konuşuldu

Bütün şarkılar söylendi

Fakat ben biliyorum anahtarları bulunacak

Ve kapılar açılacak

İnanabilen için

Ve karanlık, koyu suların üstünde

Mavi bir yıldıza yükselecek

Bekleyebilen için

Kıyamet kopar

Bir gemi

Soğuk suların arasında

Sonsuz hüzün

Sadece gökyüzü bilir

Bizim yetimliğimizi,

Ve acımızı

Sessizlik yeminimizle ilgili.

Bir yerlerde teselli adaları var

Ve korunaklı kıyılar

İnanabilen için

Orda yeni yıldızlar doğuyor

Ve dağlarda bademler çiçek açıyor

Bekleyebilen için