Πες μου αν είναι πραγματικότητα, δεν ξέρω που βρίσκομαι
ένα κλάμα στην σιγαλιά
μια λάμψη στο σκοτάδι
Τα αστέρια τώρα πέφτουν
για πρώτη φορά στη ζωή μου
το μέλλον είναι δικό μου
Χαμένες, οι λέξεις μου χάθηκαν στο σκοτάδι
καιρός για ειρήνη, δεν υπάρχει γυρισμός
Από έναν μακρινό ουρανό φωνάζω το όνομά σου
σαν μια κρύα αέναη νύχτα χωρίς μέλλον
ανάμεσα στον χώρο και στον χρόνο ξαναζούμε
από έναν μακρινό ουρανό φωνάζω, φωνάζω το όνομά σου
Σκιές αυτών των αναμνήσεων γεμίζουν τα όνειρά μου
κανείς δεν καταλαβαίνει τον κόσμο που ανήκω
Τα αστέρια τώρα πέφτουν
για πρώτη φορά στη ζωή μου
το μέλλον είναι δικό μου
Χαμένες, οι λέξεις μου χάθηκαν στο σκοτάδι
καιρός για ειρήνη, δεν υπάρχει γυρισμός
Από έναν μακρινό ουρανό φωνάζω το όνομά σου
σαν μια κρύα αέναη νύχτα χωρίς μοίρα
ανάμεσα στον χώρο και στον χρόνο ξαναζούμε
από έναν μακρινό ουρανό φωνάζω, φωνάζω το όνομά σου
Στέκομαι μόνος σε ένα ατελείωτο όνειρο
ας δούμε πόσο ψηλά μπορείς να πετάξεις παλιόφιλε
τώρα αντιμετώπισε τις αλλαγές, ούτε φόβος ούτε πόνος
στον θάνατο θα βρούμε που έχει πάει όλη η αγάπη
Από έναν μακρινό ουρανό φωνάζω το όνομά σου
σαν μια κρύα αέναη νύχτα χωρίς μοίρα
ανάμεσα στον χώρο και στον χρόνο ξαναζούμε
από έναν μακρινό ουρανό φωνάζω, φωνάζω το όνομά σου