Κι εδώ είσαι
Τόσο χρόνο που χαράμισες από προηγούμενες φορές
Οπότε κλείσε τον ουρανό σου
Γονάτισε, τα φώτα κλείνουν και πέθανε.
Και τώρα φεύγεις
Το ανατριχιαστικό κρύο τρυπάει, μια θετική αποσύνδεση από τον εαυτό μου
Άψυχη καρδιά
Κόβει σαν ξυράφι το λαιμό.
Ένα προορισμένο αντίο
Οι καμπάνες χτυπούν τη μέρα του μεγαλύτερου φόβου σου
Δυσδιάκριτη αποφοίτηση
Σε άφησα αλλά με αναμνήσεις για να μπορείς να κουβαλάς
Χαμένη στην απελπισία
Η απομόνωση σε κόβει τόσο βαθιά σαν μαχαίρι
Διαλύει τα δεσμά
Ο χρόνος φτιάχτηκε για να ξεθωριάσει τις ζωές σας.
Είπες πως θα - Έδινες πάντα την αγάπη σου
Είπες πως θα - Νοιαζόσουν πάντα
Είπες πως δεν θα - Εγκατέλειπες ποτέ
Είπες πως θα.