Ω μου λείπει το φιλί της προδοσίας
Το ξεδιάντροπο φιλί της ματαιοδοξίας
Το απαλό και το μαύρο και το βελούδινο
Σφιχτά απέναντι από τη πλευρά μου
Και στόμα και μάτια και καρδιά όλα αιμορραγούν
Και τρέχει σε ρυάκια απληστίας που πήζουν
Καθώς λίγο λίγο ξεκινά την ανάγκη
Για να αφήσω απλά
Το συμβαλλόμενο κομμάτι μου
Ω μου λείπει το φιλί της προδοσίας
Το πονεμένο φιλί προτού ταΐσω
Την δυσωδία μιας αγάπης για ένα νεότερο κρέας
Και τον ήχο που κάνει
Όταν κόβει βαθιά
Το στήριγμα μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου
Ο εθισμός στις δολιότητες
Καθώς λίγο λίγο ξεκινά την ανάγκη
Για να αφήσω απλά
Το συμβαλλόμενο κομμάτι μου
Αλλά ποτέ δεν είπα ότι θα έμενα μέχρι τέλους
Γιαυτό σε αφήνω με μωρά και ελπίζω για συχνότητα
Ουρλιάζοντας έτσι στην ελπίδα της μυστικότητας
Ουρλιάζοντας ξανά και ξανά και ξανά
Σε αφήνω με φωτογραφίες
Εικόνες εξαπάτησης
Λεκέδες στο χαλί και
Λεκέδες στο τοπίο
Τραγούδια σχετικά με την ευτυχία μουρμουρίζονται σε όνειρα
Όταν κι οι δύο μας γνωρίζαμε
Πώς θα ήταν το τέλος...
Οπότε όλα γυρίσανε πίσω για να διαλυθούν ξανά
Να διαλυθώ ξανά λες και είμαι φτιαγμένος από γυαλί ξανά
Φτιάχνοντας το πίσω από την πλάτη μου ξανά
Κρατώντας την αναπνοή μου στον φόβο του ύπνου ξανά
Κρατώντας το πίσω από το κεφάλι μου ξανά
Κόβω βαθιά στη καρδιά του κόκαλου ξανά
Γύρω και γύρω και γύρω
Και γίνεται κομμάτια πάλι
Ξανά και ξανά και ξανά
Τώρα που ξέρω ότι σπάω σε κομμάτια
Θα ξεριζώσω τη καρδιά μου
Και θα την ταΐσω στον οποιονδήποτε
Κλαίγοντας για συμπόνια
Οι κροκόδειλοι κλαίνε για την αγάπη του πλήθους
Και οι τρεις κραυγές από όλους
Πέφτουν μέσα από τον ουρανό
Μέσα από το γυαλί της σκεπής
Μέσα από τη σκεπή του στόματός σου
Μέσα από το στόμα του ματιού σου
Μέσα από το μάτι της βελόνας
Είναι πιο εύκολο για μένα να φτάσω πιο κοντά στο παράδεισο
Από το να νιώσω ολόκληρος ποτέ ξανά
Ποτέ δεν είπα ότι θα έμενα μέχρι τέλους
Ήξερα ότι θα σε άφηνα με μωρά και με τα πάντα
Ουρλιάζοντας έτσι στη τρύπα της ειλικρίνειας
Ουρλιάζοντας ξανά και ξανά και ξανά
Σε αφήνω με φωτογραφίες
Εικόνες εξαπάτησης
Λεκέδες στο χαλί και
Λεκέδες στο τοπίο
Τραγούδια σχετικά με την ευτυχία μουρμουρίζονται σε όνειρα
Όταν κι οι δύο μας γνωρίζαμε
Πώς το τέλος πάντα είναι
Πώς το τέλος πάντα είναι...