Ne fark eder ki, ha sevgi dolu ha yalanlarla dolu bir hayal
Hepimiz öldüğümüzde aynı yere gideceğiz
Ruhun hatırlamayacak ayrıldığında bedenden, ne adını ne de suratını
Kemiklerini yalayan rüzgar kalacak bir tek geriye
Ve hepimiz...
Dedim ki, hepimiz...
Dedim ki, hepimiz...
Dedim ki, hepimiz...
...toprak olacağız en sonunda
Bi şahinin tüyüne bulanan kan yazacak sözcüğü
Gökyüzü müyüm yoksa bir kuş mu bilmek istiyorum
Çünkü cehennemin kazanı kaynıyor ve cennet ise dolu
Hepimiz zincirliyiz bu dünyaya ve bi çıkar yolumuz yok
Ve hepimiz...
Dedim ki, hepimiz...
Dedim ki, hepimiz...
Dedim ki, hepimiz...
...toprak olacağız en sonunda
Katil gülümsüyordu, kaya kadar sağlam sinirleriyle
Basamakları çıktı ve darağacından sesler geldi
Küt küt atıyordu insanların kalpleri
Heyecandan ölecekti herkes, kıpkırmızılardı
Kalabalığın üstünde sallanırken katil, celladın şöyle dediğini duydum:
Ve hepimiz...
Dedim ki, hepimiz...
Dedim ki, hepimiz...
Dedim ki, hepimiz...
...toprak olacağız en sonunda
Kabil öldürdü Habil'i, bi taşla yaptı bunu
Gökyüzü yarıldı sonra, ve gök gürledi
Et parçalarıyla dolu bir nehirde, bu kuru kemikler can bulabilir mi?
Kral da olsan dilenci de, alacağın yanıt hep aynı:
Hepimiz...
Dedim ki, hepimiz...
Dedim ki, hepimiz...
Dedim ki, hepimiz...
...toprak olacağız en sonunda