Βρέ ντιρλαντά, ντιρλανταντά,
βρε ντιρλαντά και τέζα όλοι
και πώς θα πάρουμε την Πόλη,
ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά
Από την πόλη την καλή
ήρθε μια σκούνα με πανί.
Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά,
ω ντιρλαντά και δεν τελειώνει
βρε ντιρλαντά με ζαχαρώνει,
Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά,
να το χαρώ που με κοιτά
Ω ντιρλαντά βρε λεβεντόνια,
βρε και της Μπαρμπαριάς γλαρόνια.
Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά,
ω ντιρλαντά βρε και βραδιάζει
βρε κι η κουβέρτα αναστενάζει
Βρε και ο μάγερας φωνάζει,
ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά
Βρε ντιρλαντά και τέζα όλοι
και πώς θα πάρουμε την Πόλη.
Από την πόλη την καλή,
ήρθε μια σκούνα με πανί
Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά,
αχ η Μαρία του Μηνά
Επάνω στ’ άσπρο της ποδάρι
θα πάω να δέσω παλαμάρι.
Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά,
ω ντιρλαντά θα δέσω κόμπο
βρε στον λαιμό τους των αρχόντων
Να πέφτει ο κόμπος στο κοπάλι,
στην Κατερίνα του τσαγκάρη
Βρε θα τη βάλω μες στην πλώρη
και θα της κάμω γιο και κόρη.
Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά,
ω ντιρλαντά και σεις λεβέντες
βρε θα σας δώσω εγώ βιολέτες
Θα δώσω σ’ όλους από δύο
βρε και του Γιώργη δε του δίνω
Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά,
ω ντα ντα ντα, ντιρλανταντά
Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά...