Περισσότερο από όλα,
Είναι έτσι ακριβώς όπως ήθελες να την αγαπάς
Κανένας εκτός από εμάς
Της έλεγες για να την κάνεις να ονειρεύεται
Μετά από όλα αυτά
Λέγοντάς ψέματα, δε σου χρησίμευσαν
Είσαι εκεί ολομόναχος, η καρδιά διχασμένη
Για πάντα
Γλύκα και τρυφερότητα εκείνη σου είχε ορκιστεί
Για την αγάπη
Εκείνη έδωσε τα πάντα
χωρίς να διστάσει
Εκείνη ήθελε να σ' αγαπήσει
Αυτό σε έκανε να φοβάσαι
Αυτές τις υπερβολικές δόσεις χαράς
Πες
Πως συνειδητοποιείς με τη σειρά σου
Πως το να ζεις χωρίς εκείνη, είναι η κόλαση κάθε μέρα
Ελεύθερος περνιέσαι τα πάντα να μισείς
Αυτή η ίδια ελευθερία
Σε κάνει να αισθάνεσαι φυλακισμένος
Πες
Πως λυπάσαι για το θάνατό της
Είναι χειρότερο να αυτοκατηγορείσαι ότι την αντιπαθούσες
Πες πως όλα φαίνονταν τέλεια
Θα ήθελες να τρέξεις, να την προφτάσεις
Πες ακόμα
Πως τα μάτια της τα αφοπλιστικά
Δονούν δυνατά
Μέσα στα όνειρά σου τα ασπρόμαυρα
Ζήσε ενώ όλα ξεκαθαρίζουν πολύ αργά
Ζήσε δυνατά σαν να παρέμενε κάποια ελπίδα
Πες
Πως συνειδητοποιείς με τη σειρά σου
Πως το να ζεις χωρίς εκείνη, είναι η κόλαση κάθε μέρα
Ελεύθερος περνιέσαι τα πάντα να μισείς
Αυτή η ίδια ελευθερία
Σε κάνει να αισθάνεσαι φυλακισμένος
Πες
Πως λυπάσαι για το θάνατό της
Είναι χειρότερο να αυτοκατηγορείσαι ότι την αντιπαθούσες
Πες πως όλα φαίνονταν τέλεια
Θα ήθελες να τρέξεις, να την προφτάσεις