Διψάς, του στίχου το πουλί [Dipsas, tou stihou to pouli] [English translation]

Διψάς, του στίχου το πουλί,

της ξενιτιάς τ' αγέρι

μα ο κόσμος έχει ξενιτιές

κι ο κόσμος δεν τις ξέρει

Μην πεις: Δεν καταδέχομαι!,

μην πεις: Κι αχ, πώς να κάμω;

Πιάσε το στίχο σου σκυφτός,

σαν το ψωμί από χάμω