Θεέ μου πόσο άδικος είναι ο κόσμος
Όμορφος σ'αυτόν και άσχημος σε μένα
Εγώ το φεγγάρι σου το πιάνω
Αλλά δεν αρπάζω αγάπη από σένα
Αυτός, με εκείνη την ψυχρότητα του
Χωρίς εσένα μέσα στις σκέψεις του
Γυρίζει σε σένα την τρυφεράδα
Εκεί, μέσα στα μαύρα σου μάτια
Και εσύ θα του ανοίξεις το κορμί σου
Θα μπει με υποσχέσεις
Εσύ τον αγαπάς, αλλά τον αγαπάς τριγύρω
Δεν ξέρεις πως δεν υπάρχει τίποτα εντός
Θεέ μου, πόσο άδικος είναι ο κόσμος
Εγώ κανείς και αυτός Κύριος
Σου δίνει,χωρίς να ρωτάει
Το σύμπαν της αγάπης
Θεέ μου πόσο άδικος είναι ο κόσμος
Αγάπα τον όμορφο σου ιππότη
Εσύ είσαι λιτός όπως ένα κύμα
Και εγώ όχθη αθλιότητας
Με την ασκήμια μου προσβολή
Η ομορφιά σου αναιδής
Η φύση έκανε λάθος σε όλα
Με πλήγωσε , με ξέχασε
Θεέ μου πόσο άδικος είναι ο κόσμος
Μηδέν για μας και πολλά γι'αυτούς
Αν η φυλή μας είναι σιχαμερή
Για πια φυλή είναι η καρδιά τους
Γεννηθήκαμε μέσα σε δαντέλες
Για να κάνουμε έρωτα και πόλεμο
Αλλά και σε μας, κουρέλια της γης
Η ζωή θα μας άρεζε όμορφη
Αλλά από πια πλευρά είναι ο θεός
Αν βρίσκεται με τα αρτοφόρια
Η εδώ όπου τον παρακαλώ εγώ
Από το πρωί μέχρι με το βράδυ
Ιησού Χριστέ που λατρεύουμε
Ποια παιδιά προτίμησες ??
Οι τρεις μάγοι και το χρυσάφι τους
Η εμάς, που σερνόμαστε εδώ ??
Θεέ μου πόσο άσπλαχνος είναι ο κόσμος
Που δεν ξέρει να ενώνει τις καρδιές
Είμαι άσχημος και εσύ είσαι όμορφη
Και ποτέ δεν θα μ' αγαπήσεις ποτέ