Dincéllo, mamma mia [Italian translation]

Oggi mamma m'ha ditto:

guàrdeme 'nfaccia e dimme 'a verità,

te véco triste e afflitto

figlio mio bèllo dimme c'aggi’a fà?

Parla sinceramènte

io te so’ mamma e nun me puo’ ‘ngannà,

rispunne onestamènte ,

si vuo fà pace 'nce vaco io a pparlà.

Dincello, mamma mia,

c'a vòglio sèmpe bbène,

c'a pòrto dint'o còre,

c'a tèngo dint'e vvene.

E' tutta 'a vita mia

nun m'a pòzzo scurdà,

sta fémmena è d'a mia

essa ha da riturnà.

Mammema nc’ha parlato,

ll'a ditto: “Piccerè, tu che vuò fà?

Pecchè ll'hê abbandunato,

fìglieme sènz'e te nun pò campà”.

Povera mamma mia,

cómme na santa ll'hê ghiuta a prià,

“Ritòrna, figlia mia,

sóngo na mamma e nun m'ô può annià”.

Dincéllo, mamma mia,

c'a vòglio sèmpe bène,

c’a pòrto dint'o còre,

c'a tèngo dint'e vvéne.

E' tutta 'a vita mia

nun m'a pòzzo scurdà,

'sta fémmena è d'a mia

essa ha da ritumà.