Κλείσανε τα κέντρα, τα σινεμά και τα καφενεία,
μια παρέα είμαστε που χωρίζει σε μια γωνία.
Αύριο σκορπίζουμε σαν πουλιά στην κοσμοπλημμύρα
σαν τους πρόσφυγες που δεν έχουνε μες στον ήλιο μοίρα.
Τρένα θα μας πάρουνε την αυγή και λεωφορεία.
Γεια σου Στέλλα, γεια σου Αγγελική και μην κλαις Μαρία
και μην κλαις Μαρία.
Είχαμ’ όνειρα, όπως τα παιδιά, όπως οι ανθρώποι,
τώρα ένας φεύγει γι’ Αμερική κι άλλος για Ευρώπη.
Αύριο σκορπίζουμε σαν πουλιά στην κοσμοπλημμύρα...
Σύννεφα σκεπάσαν τον ουρανό, φεύγει η λιακάδα,
ένας κρύος και έρημος σταθμός μοιάζει η Ελλάδα.
Αύριο σκορπίζουμε σαν πουλιά στην κοσμοπλημμύρα....