[Quasimodo:]
Tanrım dünya ne kadar adaletsiz
O bu kadar güzel ve ben o kadar çirkin
Sana Ay’ı verirdim
Beni sevmek istemezdin
Ve O tek bir hareket yapmadan
Bir kelime bir bakış olmadan
Sevgi koydu
Senin koca kara gözlerinin dibine
Ona bedenini vereceksin
Onun yeminlerine inanacaksın
Dışı için seviyorsun O’nu
İçerde ne olduğunu bilmeden
Tanrım dünya ne kadar adaletsiz
O beyefendi ben beyefendi ben işe yaramaz
Sana Ay’ı verecek O
Bir şey istemeyen sana
Tanrım dünya ne kadar adaletsiz
Sev sen güzel süvarini
Esmer teninin sateni
Baldırıçıplaklar için değil
Senin aşağılayan güzelliğine
Çirkinliğim bir hakaret
Bana sevecen olmayan
Doğanın bir hatası
Tanrım dünya ne kadar adaletsiz
Bizim nasibimiz değil onlarınki
Bizim servetimiz yok
Ama onlar, onların bir kalpleri var mı ki?
Onlar danteller içinde doğdular
Sevişmek ve savaşmak için
Ama biz zavallı yer solucanları
Yaşamımız çok daha güzel
Ve hangi yanda Tanrı
Saygısızların yanı mı
Yoksa sabah akşam ona
Dua edenlerin yanı mı
Şu hayran olunan İsa
Altınlarıyla Büyücü Krallar'ı mı
Tercih etti her zaman
Biz diğer yoksul çobanlara
Tanrım yaşam ne kadar acımasız
Birbirlerini arayan iki kalp için
Ben öylesine çirkin ve sen öylesine güzel
Nasıl sevebilirsin ki beni