Αυτή η νύχτα είναι κρύα
και ο άνεμος φυσάει
μέσα από τη γη μας
και όποιος τώρα ακόμα περπατάει
είναι ένας καημένος ανόητος
ή στον δρόμο προς τον αγαπημένο
το κάθε ταξίδι αξίζει
Ωω
άνοιξέ μου, άσε με να μπω
ο αγαπημένος σου στέκεται στο σεληνόφως/ φεγγαρόφωτο
αυτή η νύχτα είναι τόσο κρύα
άνοιξέ μου λοιπόν
γιατί αύριο θα είναι πολύ αργά
Ο πατέρας μου παρακολουθεί/ ξαγρυπνά πάνω από το σπίτι και την αυλή
η πόρτα μου είναι κλειδωμένη με σιδερένια κλειδαριά
και δεν έχω κανένα κλειδί για αυτό
απόψε το βράδυ κανένας δρόμος δεν οδηγεί σε μένα
Ωω
άνοιξέ μου, άσε με να μπω
ο αγαπημένος σου στέκεται στο σεληνόφως/ φεγγαρόφωτο
αυτή η νύχτα είναι τόσο κρύα
άνοιξέ μου λοιπόν
γιατί αύριο θα είναι πολύ αργά
Όμως η νύχτα είναι τόσο κρύα
τελικά αυτή του ανοίγει
και φιλάει το κρύο μέτωπο του αγαπημένου της
αυτή η νύχτα είναι τόσο κρύα
όμως αυτή ανοίγει την πόρτα και αυτός τη φιλάει
εφτά φορές γι’ αυτό
Ωω
άνοιξέ μου, άσε με να μπω μέσα
ο αγαπημένος σου στέκεται στο σεληνόφως/ στο φεγγαρόφωτο
αυτή η νύχτα είναι τόσο κρύα
άνοιξέ μου λοιπόν
γιατί αύριο θα είναι πολύ αργά
Ξημερώνει
και ο άνεμος που περνάει τη γη μας
όμως το κορίτσι είναι ξαπλωμένο/ βρίσκεται στο χέρι του αγαπημένου της
και ευχαριστεί πολύ την κρύα νύχτα και τον άνεμο για αυτό