Bir zamanlar hem şeytana, hem tanrıya yüzü gülen
Çok güçlü bir kral vardı
Halkına işkence çektirir, onları soyardı
Tahtında kendini güvende sanırdı
Halk bir gün tırpan ve baltalarla karşısına çıktı
Onu tahttan indirmeye kalkıştı
Ama zalimlerin zalimi bu kral
Tıpkı yüzmeyi bilen bir fare gibiydi
Fareler batan gemileri terketmekteydi
Ama cezası büyük olan
Kaçacak kadar hızlı değildi
Fareler güvenli yerlere kaçarken görülebilirdi
Bir zamanlar uzak diyarlarda
Herkesin beynini yıkayan bir vaiz vardı
Ona her şeylerini verirlerdi, paralarını, hayvanlarını
Ve üşümesin diye; kumaşlarını
Ona en güzel bakireyi getirdiler
Yabancı yerleri keşfetmeye heveslilerdi
Ama onlar uykuda bunun hayalini kurarken
Vaiz kaçtı gitti ve bir daha geri gelmedi
Fareler batan gemileri terketmekteydi
Ama cezası büyük olan
Kaçacak kadar hızlı değildi
Fareler güvenli yerlere kaçarken görülebilirdi
Direkler eğrildi, tahtalar kırıldı
İnsanlar panik içinde canları pahasına sulara atladı, ama yine de
Sadece yüzme bilen fareler canlarını kurtardı