Diciembre [Greek translation]

Κάποτε έγραψα το όνομά μου δίπλα στο δικό σου πάνω στον τοίχο,

σήμερα όμως γυρίζω να αφήσω λουλούδια στη σκιά ενός κυπαρισσιού.

Αν η φωνή σου δεν με καθοδηγεί πια ούτε στην τέχνη της προσβολής,

τι σημασία έχει αν θυμάμαι ή όχι ποιος ήσουν

ή ποιον ερωτεύτηκα;

Αν δεν μένει πια τίποτα να κουβεντιάσουμε,

αν δεν μένει πια τίποτα να σιωπήσουμε,

πώς μπορεί και πονάει τόσο πολύ;

Δίχως φόβο στην κόλαση να θυμάμαι,

αν πάλι είναι Κυριακή όταν ξυπνήσω,

μείνε μαζί μου.

Όταν το τρένο μιας πεθαμένης ιστορίας περνάει καιρό στο σταθμό,

ίσως να φυτρώσει το χορτάρι και θάψει τα πόδια μας.

Τι σημασία έχει ποιος πλήρωσε το δείπνο ή αν χρωστάμε

αν η σιωπή ζωγράφιζε με τα ψίχουλα στο τραπεζομάντηλο;

Αν δεν μένει πια τίποτα να κουβεντιάσουμε,

αν δεν μένει πια τίποτα να σιωπήσουμε,

πώς μπορεί και πονάει τόσο πολύ;

Δίχως φόβο στην κόλαση να θυμάμαι,

αν πάλι είναι Κυριακή όταν ξυπνήσω,

μείνε μαζί μου.

Τι σημασία έχει να κοιταζόμαστε

αν πάντα είναι Δεκέμβριος;

Τι σημασία έχει να στραβώσω τα δάχτυλά μου

αν δε με λες ψέματα πια;

Τι σημασία έχει να βρέχει;

Τι σημασία έχει να βραχούμε

αν κάτω από την ομπρέλα

δεν με κρατάς απ΄ το χέρι;

Τι σημασία έχει ποιος ήσουν

αν κανένας δεν απαντάει;

Τι σημασία έχει να περιμένω ξύπνια

αν στην επιστροφή κρύβεσαι;

Τι σημασία έχει η σιωπή,

πάντα τόσο ειλικρινής,

πάντα τόσο προσεχτική ανάμεσα μας,

όταν δεν υπάρχει λύση πια;