Δεν θα ‘ναι μια ανέμελη βόλτα
ένας περίπατος στης πόλης τα φώτα
τον δρόμο δεν θα σου δείξει ένα αστέρι
κανείς δεν θα ´ρθει να σε πάρει απ´ το χέρι
Μέσα στου ωραίου πρωινού την δροσιά
η πιο βαθιά σου τύψη μόνη θα σβήσει
ο ουρανός σου έστειλε μια ευχή
είναι δικιά σου τώρα η διαδρομή
Ώσπου η αγάπη ελευθερώσει το φως
ώσπου η σκέψη να ξεχάσει το πως
είναι ο δρόμος ο πιο μακρινός...
Ότι είναι μέσα σου, είναι δικό σου
εσύ ο δαίμονας κι ο Άγγελος σου
της μέρας η φωτιά, της νύχτας το αίμα
όλα τα χρώματα θα γίνουνε ένα...
Όταν η αγάπη ελευθερώσει το φως
όταν η σκέψη ξεχάσει το πως
θα ´ναι ο δρόμος ο πιο μακρινός
ως την καρδιά σου
Ώσπου ο χρόνος να γεννήσει την στιγμή
και στο σκοτάδι να ανοίξει μια ρωγμή
είναι δικιά σου η διαδρομή...