Πέρασαν τόσοι μήνες
που για σένα αρρώστησα
και πλήρωσα τα πάντα σ’ ένα βράδυ
κι είπα πως καθάρισα.
Δε χρωστάω σε κανένα
ούτε θέλω πιο πολλά,
ήσουν όλα εσύ για μένα
και στεριά και θάλασσα..
Η αγάπη στα βαθειά σου τα υπόγεια
ήταν τόσο ακριβή
σαν κρασί που έχει μείνει
μια για πάντα
σ’ ένα κάτασπρο κελί
Δε χρωστάω σε κανένα,
ούτε θέλω πιο πολλά,
ήσουν όλα εσύ για μένα
και στεριά και θάλασσα...
Πέρασαν τόσοι μήνες
που για σένα αρρώστησα
και πλήρωσα τα πάντα σ’ ένα βράδυ
κι είπα πως καθάρισα.
Δε χρωστάω σε κανένα,
ούτε θέλω πιο πολλά,
ήσουν όλα εσύ για μένα
και στεριά και θάλασσα...