Devojka Sa Čardaš Nogama [Macedonian translation]

Носеше свилен елек,

како во народната песна.

И крвче, знак на ланчето,

дека некој чека, наводно.

И тоа беа сватовите,

сите закитени и позлатени.

А ние свиревме подобро,

отколку што бевме платени.

Ама добро сега...

Носев шал од кашмир,

и елек проткаен со тајни.

Баш од такви ја чуваа

тетките со ладни трајни.

Ко срна ме гледаше,

со жалосна песна, судена.

Чие си, пиле пргаво?

Што не си ми мене судена?

Еј, да...

Еј, пушти коси полни со полен!

Ајде, баш за инает на бабарогите!

Опа, дигни ја сукњата над колена,

знам дека криеш чардаш1 во тие убави нозе!

Ѝ реков: „Бегај, мавни се,

и барај некој подобар!

Премала е мојава тамбура,

да те скрие од дождот“.

Ѝ реков: „Јас сум тука само

за времето брзо да прелета.

Јас носам чизми скитнички,

тешко е мене да ме сакаш...“

Па да...

Еј, пушти коси полни со полен!

Ајде, баш за инает на бабарогите!

Опа, дигни ја сукњата над колена,

знам дека криеш чардаш во тие убави нозе!

Еј, долетај мала сенкичко!

Тука, на мојава златна чивија!

Огнот ги шара твоите зеници!

Скрши нешто и заиграј лудо, подиво!

1. брз и игрив унгарски народен танц