Mieszkałam kiedyś na poddaszu,
gdzie tuż nad nami było niebo.
Wspominam chwile tego czasu
podczas pochmurnych dni.
Pamiętam każdą kroplę deszczu,
co poprzez dach stukała mi
i twe pytanie jeszcze
w pamięci mojej brzmi...
Co tak gra? To zwykły deszcz!
Nastrój ma deszczowy zmierzch.
Dla nas gra niezwykły deszcz.
Jakaś w nim melodia jest.
[2x]
Jedne krople dźwięczą jak staccato
inne znów legato
rozpłynęły się.
Piano zmienia się w potężne forte,
brzmi tysiące orkiestr,
całe niebo gra.
Ach, jak gra ten zwykły deszcz!
To nie deszcz - to koncert jest!